bogdan halucha

Wniosek

Wnosimy napomnienie o podjęcie w trybie pilnym inicjatywy ,,termomodernizacji systemów rurociągów ciepłowniczych w Siedlcach,,

Jesteśmy świadomi praw i obowiązków dotyczących prowadzenia polityki zarówno na szczeblu krajowym jak i regionalnym, zgodnie z prawidłowym tradycyjnym pojęciem wspólnoty społecznej narodu w Cywilizacji Łacińskiej, która jest fundamentem Rzeczypospolitej Polskiej.

Z najwyższym niepokojem obserwujemy coraz bardziej pogarszający się stan polskiej gospodarki w tym energetycznej z upływem czasu przybywa Polaków którzy dostają coraz wyższe rachunki za ciepłą wodę prąd i już są prognozy jeszcze wyższych cen za ogrzewanie. Wielu z tych, którzy już dostali wyższe rachunki nie jest w stanie sprostać obecnej sytuacji spowodowanej nieudolną polityką.

Dziś bardzo uważnie wsłuchujemy się w relacje wielu mieszkańców Siedlec którzy alarmują nas o tym o czym mówiliśmy w ostaniach latach, mianowicie że w Siedlcach energia cieplna ucieka w atmosferę przez 365 dni w roku 24 godziny na dobę! Za taką niedopuszczalną sytuacje obciążeni są mieszkańcy miasta.

W związku z tym raz kolejny przypominam/y a tym razem składam/y Wniosek o podjęcie czynności mających za zadanie zainicjować projekt termomodernizacji systemów rur ciepłowniczych w Siedlcach, systemów służących do przesyłu energii cieplnej. Szczególnie dziś sytuacja jest bardzo poważna związana z kryzysem energetycznym, wywołanym głównie niewłaściwą polityką pomimo że jest już i tak późno ale jak to przysłowie mówi ,,lepiej późno niż wcale,, jakże bardzo potrzebne są projekty które będą realizowane w ramach priorytetu prawidłowy inteligentny rozwój gospodarczy. Projekty niezbędne do właściwego rozwoju gospodarki będą wymagały inwestycji ukierunkowanych na wzmocnienie zmniejszania zużycia paliw do produkcji energii. Inwestycje w sektorach takich jak omawiany tutaj temat to jest energetyki cieplnej. Aby osiągnąć zrównoważony rozwój niezbędne jest inwestowanie w projekty mające na celu ograniczenie emisji i poprawę efektywności energetycznej zminimalizowanie strat ciepła w trakcie przesyłu od odbiorcy. Korzyści z właściwych inwestycji obejmują wszystkie sektory gospodarki, nie tylko te charakteryzujące się wysokimi stratami cieplnej. Priorytet zakładający rozwój sprzyjający włączeniu społecznemu wymaga realizacji działań mających na celu modernizację i wzmocnienie systemów przesyłu energii cieplnej tym samym oddziaływając na zabezpieczenie zapotrzebowania społecznego. W tym względzie poprawę przyniosą inwestycje w infrastrukturę systemów rur ciepłowniczych, umożliwi to obywatelom osiągnięcie względnej równowagi pomiędzy przychodami i wydatkami na podstawowe koszty związane z energią cieplną.

Objaśnienie podstawowe znaczenia podjęcia projektu termomodernizacji.

Podstawowym zadaniem poprzedzającym inwestycje jest prawidłowa analiza podjęcia projektu. Narzędzie analityczne wykorzystywane do oceny ekonomicznych zalet i wad decyzji inwestycyjnej, poprzez ocenę związanych z nią korzyści i kosztów, celem ustalenia jej wpływu na dobrobyt. Ramy analityczne analizy powinny obejmować listę jej podstawowych pojęć.

Koszt alternatywny usługi definiowany jest jako potencjalna korzyść z najlepszej opcji, która nie została wybrana, gdy wyboru dokonuje się spośród kilku wzajemnie wykluczających się możliwości. Założeniem analizy kosztów i korzyści jest spostrzeżenie, że decyzje inwestycyjne podejmowane na podstawie spodziewanych zysków i mechanizmów cenowych mogą w niektórych okolicznościach (np. niedoskonałości rynku, takie jak asymetria informacji, efekty zewnętrzne, dobra publiczne itp.) prowadzić do społecznie niepożądanych skutków. Z drugiej strony, jeżeli nakłady, produkty (również niematerialne) i efekty zewnętrzne projektu inwestycyjnego wyceniane są według społecznych kosztów alternatywnych, obliczony w ten sposób zwrot stanowi odpowiednią miarę wkładu projektu w dobrobyt społeczny;

Perspektywa długoterminowa termomodernizacji systemów rurociągów przyjmuje się za perspektywę długoterminową obejmującą minimum 30 lub więcej lat, w zależności od inwestycji oraz jakości i miejsca jej wykonania. Należy więc: wybrać odpowiedni horyzont czasowy; przeanalizować przyszłe koszty i korzyści (prognozować je); przyjąć odpowiednie stopy dyskontowe, aby obliczyć wartość bieżącą przyszłych kosztów i korzyści; uwzględnić niepewność poprzez ocenę ryzyka związanego z projektem. Choć zazwyczaj główny wniosek dotyczy oceny projektu sprzed, analiza kosztów i korzyści może również zostać wykorzystana w procesie oceny w trakcie wykonywania a pełna analiza po zakończeniu.

Obliczanie wskaźników efektywności ekonomicznej wyrażonych w pieniądzu – analiza kosztów i korzyści opiera się na grupie założonych celów projektu, przypisując wartość pieniężną pozytywnemu (korzyści) i negatywnemu (koszty) wpływowi inwestycji przekładającej się na potencjalny dobrobyt. Wartości te są dyskontowane, a następnie sumowane, aby obliczyć łączną korzyść netto. Ogólne wyniki projektu mierzy się za pomocą wskaźników, tj. ekonomicznej wartości bieżącej netto, wyrażanej w wartościach pieniężnych oraz ekonomicznej stopy zwrotu, co umożliwia porównywanie i tworzenie rankingów konkurujących ze sobą projektów lub rozwiązań alternatywnych;

Podejście ekonomiczne analiza kosztów i korzyści zakłada podejście mikroekonomiczne, umożliwiające ocenę wpływu projektu na społeczeństwo jako całość poprzez obliczenie wskaźników efektywności ekonomicznej, co pozwala ocenić stopień oczekiwanych zmian w zakresie polepszenia dobrobytu materialnego. Bezpośredni wpływ projektu na zatrudnienie i środowisko zewnętrzne odzwierciedla ekonomiczna wartość bieżąca netto, natomiast wpływ pośredni (to jest na rynki drugorzędne) i bardziej dalekosiężny między innymi na fundusze publiczne, zatrudnienie, rozwój regionalny) należy pominąć z dwóch powodów: o większość pośrednich lub bardziej dalekosiężnych efektów to zazwyczaj efekty bezpośrednie po transformacji, redystrybucji. Zaleca się stworzenie jakościowego opisu wpływu ogólnego w całości, aby objaśnić wkład projektu w realizację celów polityki regionalnej; W niektórych przypadkach, gdy przeprowadzono metodologicznie odpowiednie badanie, aby przewidzieć pośredni i bardziej dalekosiężny wpływ projektu w kategoriach ilościowych, oraz gdy jest on znaczny bądź stanowi istotny czynnik przy podejmowaniu decyzji o realizacji danego projektu, można go włączyć do analizy ilościowej w ramach testu wrażliwości.

Podejście przyrostowe w ramach analizy kosztów i korzyści scenariusz „z projektem” porównywany jest z kontrfaktycznym scenariuszem podstawowym „bez projektu”. Podejście przyrostowe wymaga, aby: o scenariusz kontrfaktyczny był definiowany jako sytuacja, jaka będzie miała miejsce, jeśli projekt nie zostanie zrealizowany. W tym scenariuszu przewiduje się wszystkie przepływy pieniężne związane z operacjami w obszarze projektu dla każdego roku okresu jego realizacji. W przypadku inwestycji mających na celu poprawę jakości istniejących obiektów systemów, powinien on obejmować koszty i przychody/korzyści z funkcjonowania i utrzymania usługi na dotychczasowym poziomie (dotychczasowe postępowanie Na przykład scenariusz, który gwarantuje: 1. niezmienną podstawową funkcjonalność, 2. świadczenie usług na wyższym poziomie jakościowym, 3. odtworzenie aktywów w prawidłowym zakresie, 4. zwrot kosztów chociażby na minimalnym poziomie, 5. zapewnienie korzyści dla odbiorcy, 6. zwiększenie bezpieczeństwa energetycznego,

Dotychczasowe postępowanie oraz drobne inwestycje adaptacyjne, które i tak miałyby miejsce scenariusz minimum. Na przykład gdy niezbędne są ograniczone inwestycje kapitałowe, aby uniknąć przerw w świadczeniu usług czy innych katastrofalnych zjawisk. Zaleca się zwłaszcza przeprowadzenie analizy historycznych przepływów pieniężnych w ciągu co najmniej 5 ostatnich lat jako podstawy prognoz, w stosownych przypadkach. Wybór pomiędzy dotychczasowym postępowaniem a minimum nakładów jako scenariuszem kontrfaktycznym powinien być dokonywany indywidualnie dla każdego projektu, na podstawie dowodów w zakresie sytuacji najbardziej realistycznej i prawdopodobnej. Jeżeli pojawiają się jakiekolwiek wątpliwości, scenariuszem standardowym powinno być dotychczasowe postępowanie. Jeżeli scenariuszem kontrfaktycznym jest minimum nakładów, powinien on być realistyczny i wiarygodny, a także nie generować bezzasadnych i nierealistycznych korzyści i kosztów dodatkowych. Po drugie, prognozy przepływów pieniężnych przygotowywane są dla scenariusza „z projektem”. Uwzględniane są wszystkie koszty i korzyści – inwestycji, finansowe i ekonomiczne – wynikające z projektu. W przypadku istniejącej infrastruktury-systemów rurociągów, zaleca się przeprowadzenie analizy historycznych kosztów i przychodów beneficjenta (co najmniej za kilka ostatnich lat), której wyniki stanowić będą podstawę prognoz finansowych dla scenariusza „z projektem” oraz punkt odniesienia dla scenariusza „bez projektu”. W przeciwnym razie analiza przyrostowa może zostać łatwo zmanipulowana analiza kosztów i korzyści ujmuje różnicę pomiędzy przepływami pieniężnymi w scenariuszu „z projektem” i kontrfaktycznym. Wskaźniki efektywności finansowej i ekonomicznej obliczane są wyłącznie na podstawie przyrostowych przepływów pieniężnych.

Standardowa analiza projektu powinna składać się co najmniej z etapów:

1. opis kontekstu,

2. określenie celów,

3. identyfikacja projektu,

4. Analiza prognozowanie zapotrzebowania na energię i jej podaży,

5. Dane wejściowe dla celów analizy popytu,

6. Czynniki wpływające na dostawy energii,

7. Dane wejściowe dla celów analizy podaży,

8. Analiza rozwiązań alternatywnych,

9. Analiza finansowa,

10. Koszty eksploatacji i utrzymania,

11. Przychody,

12. Analiza ekonomiczna,

1. opis kontekstu,

Pierwszym etapem oceny każdego projektu jest zrozumienie kontekstu, w jakim jest realizowany. Jest to szczególnie ważne w przypadku projektów energetycznych, ponieważ są one częścią sieci rozciągającej się na poziomie rożnych obszarów w tym konkretnym przypadku miejskich regionalnych uzależniając tym samym trwałość projektu i jego realizację od szeregu czynników zewnętrznych.

Opis kontekstu pierwszy etap oceny projektu ma na celu opisanie kontekstu społecznego, ekonomicznego, politycznego i instytucjonalnego, w którym będzie on realizowany. Najważniejsze elementy to:

społecznoekonomiczne uwarunkowania kraju/regionu, istotne z punktu widzenia projektu, czyli między innymi dynamika zmian demograficznych, oczekiwana stopa wzrostu zamożności regionu, uwarunkowania rynku pracy, trendy w zakresie bezrobocia itp;

aspekty polityczne i instytucjonalne, w tym obowiązujące polityki ekonomiczne i plany rozwojowe, organizacja i zarządzanie usługami, które będą świadczone/tworzone w ramach projektu, a także potencjał i jakość zaangażowanych w projekt instytucji;

bieżące wyposażenie w infrastrukturę i świadczone usługi, w tym wskaźniki/dane dotyczące zasięgu i jakości świadczonych usług, bieżących kosztów operacyjnych oraz taryf/opłat uiszczanych przez użytkowników (jeśli dotyczy);

inne informacje i dane statystyczne istotne z punktu widzenia lepszego opisania kontekstu, na przykład występujące problemy natury środowiskowej, organy środowiskowe, które trzeba będzie zaangażować itp.;

postrzeganie planowanej usługi przez społeczeństwo i jego oczekiwania.

Przedstawienie kontekstu jest istotne z punktu widzenia prognozy przyszłych trendów, zwłaszcza analizy popytu. Możliwość trafnego prognozowania liczby użytkowników, zysków i kosztów zależy często od celności oceny społecznych i makroekonomicznych uwarunkowań danego regionu. W związku z tym oczywistym jest, iż należy upewnić się, czy założenia w zakresie – na przykład – ponoszonych kosztów lub wzrostu liczby ludności są spójne z danymi uwzględnionymi w odpowiednim punkcie programu inwestycyjnego.

Badanie to ma również na celu sprawdzenie, czy projekt jest odpowiedni do kontekstu, w jakim jest realizowany. Każdy projekt jest włączony do istniejących wcześniej systemów z własnymi zasadami i charakterystykami, co stanowi nieuchronną trudność, której nie można pominąć. Inwestycje mające na celu świadczenie usług dla obywateli mogą zrealizować swoje cele przez włączenie nowych lub zmodernizowanych obiektów do istniejącej infrastruktury. Niezbędne jest zatem partnerstwo z różnymi inwestorami przedsiębiorstw regionalnych działającymi w ramach systemu. Odpowiednia polityka gospodarcza, wysokiej jakości instytucje i silne zaangażowanie polityczne mogą pomóc w realizacji projektów i zarządzaniu nimi oraz osiągnięciu zamierzonych korzyści. Krótko mówiąc, łatwiej przeprowadzać inwestycje, gdy kontekst jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania systemów ciepłowniczych tym bardziej jeśli jego rezultatem będą realne korzyści oszczędności pieniędzy przez odbiorce oraz zmniejszenie zużycia paliw przez usługodawce. Z tego względu począwszy od etapu projektowania i oceny projektu należy brać pod uwagę konkretny kontekst jego realizacji. W niektórych przypadkach potrzebne mogą być pewne ulepszenia w zakresie struktury instytucjonalnej w celu zapewnienia odpowiedniego wykonania projektu.

2. Określenie celów,

Drugi etap oceny projektu służy określeniu jego celów. Począwszy od analizy wszystkich elementów kontekstu wymienionych w poprzednim punkcie, należy poddać ocenie potrzeby regionalne w tym temacie sektora energetyki cieplnej, cel który może zaspokoić projekt, zgodnie ze strategią sektorową opracowaną dla danego regionu. Następnie należy zdefiniować cele projektu w odniesieniu do potrzeb. Innymi słowy, ocena potrzeb bazuje na opisie kontekstu i stanowi podstawę do określenia celów. Na ile jest to możliwe, cele powinny być określone ilościowo za pomocą wskaźników i ukierunkowane, zgodnie z zasadą ukierunkowania polityki spójności na rezultaty. Mogą dotyczyć one na przykład poprawy jakości dostaw, zmniejszenie cen za dostarczaną energię, zwiększenie istniejącego potencjału obsługi i wiarygodności, zmniejszenie zużycia paliw itp.

Jasne zdefiniowanie celów projektów jest niezbędne do:

identyfikacji efektów projektu poddawanych dalszej ocenie w ramach analizy kosztów i korzyści , określenie efektów powinno być powiązane z celami projektu w celu zmierzenia jego wpływu na dobrobyt. Im jaśniej zdefiniowane są cele, tym łatwiejsza jest identyfikacja projektu i jego efektów. Cele mają niezwykle istotne znaczenie dla analizy kosztów i korzyści, która powinna pokazać, w jakim stopniu zostały one osiągnięte;

weryfikacji przydatności projektu – należy przedstawić dowody na to, że uzasadnienie projektu odnosi się do priorytetu dla danego obszaru. Można to osiągnąć poprzez sprawdzenie, czy projekt przyczynia się do osiągnięcia celów polityki regionalnej/krajowej i długookresowych planów rozwoju w danym sektorze, któremu udzielane jest wsparcie. Odniesienie do planów strategicznych powinno wykazać, że problemy zostały zidentyfikowane i istnieje plan ich rozwiązania.

Tam, gdzie jest to możliwe, należy wyraźnie określić w ujęciu ilościowym związek lub, nawet lepiej, relatywny wkład celów projektu w osiągnięcie konkretnych celów programów operacyjnych. Umożliwi to również powiązanie celów projektu z systemem monitorowania rozwoju ogólnego w regionie. Ma to szczególne znaczenie z punktu widzenia przedstawiania postępów we wdrażaniu dużych projektów w ramach rocznych sprawozdań z wdrażania w ramach celu „Inwestycje na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia. Ponadto, zgodnie z ostatnimi zmianami polityki w ramach europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych, wnioskodawca projektu powinien również wskazać w jaki sposób i w jakim zakresie projekt przyczyni się do osiągnięcia celów dowolnego krajowego lub regionalnego programu sektorowego.

Najbardziej bezpośrednim celem projektów energetycznych jest sprostanie co najmniej jednemu wyzwaniu wpływającemu na systemy energetyczne. Uwzględniając bardziej szczegółowo, projekty związane z energetyką cieplną na ogół mają na celu:

-stworzenie nowych mocy produkcyjnych w celu zaspokojenia rosnącego popytu na energię, -stworzenie nowych mocy produkcyjnych w celu ograniczenia zależności od importu energii, -rozszerzenie sieci dostaw energii w celu uwzględnienia obszarów nieobsługiwanych, -zwiększenie niezawodności technicznej i bezpieczeństwa dostaw energii oraz uniknięcie przerw w dostawie energii, -zwiększenie efektywności energetycznej w instalacjach produkcyjnych przez ograniczenie strat energii, modernizację istniejących zakładów produkujących energię oraz promowanie kogeneracji, -zwiększenie efektywności i jakości systemów energetycznych przez techniczną lub operacyjną poprawę przesyłu lub dystrybucji energii, -zwiększenie efektywności energetycznej zużycia np. w budynkach mieszkalnych lub publicznych lub w instalacjach technicznych w celu ograniczenia ich ogólnego zużycia energii, -ograniczenie emisji gazów cieplarnianych i zanieczyszczeń wytwarzanych przez sektor energii, Po nakreśleniu podstawowego celu projektu inwestycji należy kolejno podjąć dostępne źródła informacji w danym temacie i poczynić szczegółowe zestawienie.

3. Identyfikacja projektu,

Po określeniu celu interwencji następny krok stanowi szczegółowe przedstawienie proponowanego do realizacji projektu. Nacisk położony jest na następujące dwie kategorie projektów:

Niektóre zagadnienia dotyczące analizy związanej z identyfikacją projektu. W szczególności projekt jest wyraźnie zidentyfikowany, gdy:

-elementy fizyczne i działania, które będą realizowane w celu dostarczenia danego towaru lub usługi i osiągnięcia jasno zdefiniowanego zestawu celów, stanowią samowystarczalną jednostkę poddawaną analizie,

-zidentyfikowano podmiot odpowiedzialny za wdrażanie (często określany mianem „wnioskodawcy projektu” lub „beneficjenta”) i poddano analizie jego potencjał techniczny, finansowy i instytucjonalny,

-odpowiednio określono obszar oddziaływania, beneficjentów końcowych i wszystkich istotnych udziałowców inwestorów,

Do najważniejszych należą:

-budowa lub modernizacja i poprawa jakości zakładów produkcji energii s, transport, przechowywanie, przesył i sieć dystrybucyjna czyli prawidłowa modernizacja , systemów przesyłu energii cieplnej -działania mające na celu poprawę efektywności zużycia energii, to jest, rehabilitację energetyczną prywatnych i publicznych budynków i systemów produkcji przemysłowej, -budowa/modernizacja systemu dystrybucji centralnego ogrzewania -budowa/modernizacja kotłowni lub elektrociepłowni służących do wytwarzania lub wytwarzania ciepła w skojarzeniu

Wyżej wymienione są to podstawowe środki służące zwiększeniu oszczędności energii i efektywności energetycznej w przemysłowych systemach przesyłu energii cieplnej.

4. Analiza i prognozowanie zapotrzebowania na energię cieplna i jej podaży,

W przypadku każdego projektu energetycznego należy przeprowadzić analizę i ocenę oraz przygotować prognozę podaży energii cieplnej i zapotrzebowania na nią na regionalnym rynku. Jest to szczególnie ważne w przypadku projektów obejmujących produkcję energii cieplnej: ze względu na ograniczone możliwości technologiczne w zakresie pozyskiwania i przesyłu ciepła, należy w każdym przypadku zapewnić równowagę między zapotrzebowaniem a produkcją, aby uniknąć zakłóceń świadczenia usług.

Poniżej przedstawiono wskazówki dotyczące sposobu, w jaki można przewidzieć zapotrzebowanie na energię i jej podaż, w celu przeprowadzenia analizy finansowej i ekonomicznej.

Podczas prognozowania zapotrzebowania na energię w ramach dwóch kategorii projektów energetycznych to jest projektów dotyczących produkcji, transportu, przesyłu i dystrybucji energii oraz projektów dotyczących efektywnie energetycznego zużycia należy uwzględnić i odpowiednio przeanalizować różne czynniki. Do najważniejszych z nich należą:

-dynamika zmian demograficznych – całkowite zapotrzebowanie na energię jest bezpośrednio związane z wielkością populacji i jej funkcjonowaniem, -trend ekonomiczny rozwijająca się gospodarka z zasady wymaga większej ilości energii niż gospodarka pozostająca na wglądnie stałym poziomie, -standard życia wiąże się z określonym zapotrzebowaniem na energię, -warunki pogodowe i klimatyczne – mają duży wpływ na zapotrzebowanie na ogrzewanie i chłodzenie, -system opłat taryfowych – może wpływać na poziom, ale także na okresy zużycia, jeżeli obniżone ceny obowiązują w godzinach poza-szczytowych, -szczególne zmiany dotyczące efektywności energetycznej w transporcie/przesyle lub zużyciu energii to jest przez ukierunkowane inwestycje – mogą w znaczący sposób wpłynąć na całkowite zapotrzebowanie na energię brutto.

5. Dane wejściowe dla celów analizy popytu, Najważniejsze dane wejściowe, które należy rozważyć przy prognozowaniu zapotrzebowania na energię, to:

-roczne całkowite i średnie zużycie produktów energetycznych na przykład w odniesieniu do energii cieplnej w podziale według rodzaju konsumentów. Zasadniczo wyróżnia się następujące kategorie odbiorców: konsumenci końcowi będący gospodarstwami domowymi, przedsiębiorstwami, przemysłowi konsumenci końcowi wszelkich sektor-wo życia społecznego,

-sezonowa i dzienna zmienność poziomów zużycia,

-roczny popyt, zapotrzebowanie na ciepłą wodę i sezonowe ogrzewanie,

6. Czynniki wpływające na dostawy energii,

W odniesieniu do projektów dotyczących produkcji, transportu, przesyłu i dystrybucji energii, wnioskodawca projektu powinien przedstawić prognozy związane z poziomem wytworzonej lub transportowanej/przesyłanej/rozprowadzonej energii w ramach projektu podlegającego ocenie. Należy dokonać analizy udziału w rynku głównych producentów energii, hurtowników i sprzedawców detalicznych oraz przedstawić prognozy dotyczące dostaw alternatywnych produktów energetycznych. Zmiany w zakresie dostaw alternatywnych źródeł energii mogą znacząco wpływać na realizację projektu i koszyk energetyczny uwzględniony w scenariuszu kontrfaktycznym. Głównymi czynnikami mającymi wpływ na poziom dostaw energii związanymi z projektem są:

-krajowy rozwój zaspokajania zapotrzebowania na paliwa, -krajowe i międzynarodowe czynniki społeczne-gospodarcze i polityczne mające wpływ na dynamikę cen paliwa, -decyzje polityczne dotyczące przerwania wykorzystywania określonych rodzajów źródeł energii i paliw, system zachęt dotyczący określonych rodzajów źródeł energii i paliw (np. dotacje na źródła odnawialne) -wymogi środowiskowe obciążające produkcję energii dodatkowymi kosztami, -struktura, powierzchnia obszaru, stopień integracji i jakość systemu energetycznego (instalacji produkcyjnych oraz sieci transportowych i przesyłowych/dystrybucyjnych, -struktura rynku, zwłaszcza związana z liczbą konkurentów, stopniem otwartości rynku i stopniem integracji z innymi rynkami,

7. Dane wejściowe dla celów analizy podaży,

Dane wejściowe, które są niezbędne do określenia obecnych i przyszłych poziomów produkcji energii i które należy wyraźnie opisać w ocenie projektu, obejmują: -strukturę sieci energetycznej dystrybucyjnych, -rodzaj technologii, -wykorzystane źródło energii lub paliwo, -całkowitą moc zainstalowaną, -wydajność netto infrastruktury lub poziom jej wykorzystania, wyrażony jako stosunek oczekiwanej obecnej do możliwie najwyższej wydajności, -efektywność, która różni się w zależności od rodzaju paliwa i technologii produkcji energii, -szacunkowe straty wyprodukowanej i dostarczonej energii,

8. Analiza rozwiązań alternatywnych,

Należy omówić i porównać ze sobą warianty alternatywne projektów energetycznych w oparciu o następujące informacje: -charakterystyka obecnego i przyszłego zapotrzebowania na energię i jej podaży, -warunki środowiskowe na terenie objętym projektem, zwłaszcza w odniesieniu do zanieczyszczenia powietrza, -dostępne warianty technologiczne na przykład czy tę samą energię można przesyłać za pomocą innych technologii, różniących się od siebie efektywnością, wydajnością i oddziaływaniem na środowisko,

-możliwie najlepsze trasy przesyłania energii, sieć przesyłowa/dystrybucyjna, potencjalne synergie z rozmieszczeniem infrastruktury dostępu nowej generacji, -prawidłowo poinformowane społeczeństwo i z tym związana opinia publiczna/silny przekaz opinii publicznej w odniesieniu do technologii na danym terenie objętym projektem,

9. Analiza finansowa,

Oprócz ogólnych kosztów planowania i projektowania, inżynierii produkcji budowlanej i zarządzania oraz informacji, koszty inwestycji w przypadku projektów energetycznych związanych z termomodernizacja obejmują zazwyczaj następujące pozycje:

-najlepsze dostępne instalacje technologiczne i wyposażenie, -koszty likwidacji/demontażu/rozbiórki/modernizacji ponoszone podczas remontu starych instalacji, -sprzęt mobilny potrzebny do działania, podłączenia do odpowiednich sieci usług komunalnych, -koszty pracowników wykwalifikowanych i niewykwalifikowanych, -technologie informacyjne, o szczególnym znaczeniu w przypadku projektów dotyczących inteligentnych sieci energetycznych, środki ograniczające zanieczyszczenia na potrzeby ochrony środowiska, -testowanie i szkolenie personelu operacyjnego przed rozpoczęciem działalności,

Koszty inwestycji projektu należy również przedstawić w przeliczeniu na moc zainstalowaną i długość linii energetycznych/rurociągu aby umożliwić dokonywanie porównań i odniesień do podobnych projektów które zastały zrealizowane w innych regionach.

10. Koszty eksploatacji i utrzymania,

Koszty eksploatacji i utrzymania projektów energetycznych można podzielić na koszty zmienne i koszty stałe, w zależności od tego, czy występuje różnica pod względem ilości wyprodukowanej/dystrybuowanej energii. Stałe koszty eksploatacji i utrzymania, których wielkość zależy od typu projektu, obejmują zwykle: -koszty opłat z tytułu zezwoleń i naruszenia infrastruktury, -ogólne koszty pośrednie, -koszty pracy, -okresowe stałe koszty utrzymania i napraw.

Do najważniejszych zmiennych kosztów operacyjnych należą:

-koszty paliw energetycznych, -zmienne koszty pośrednie, -koszty usług komunalnych, -inne towary i usługi na potrzeby produkcji energii lub jej przesyłu/dystrybucji, koszty utylizacji, -koszty demontażu starych systemów, koszty te należy odpowiednio uzasadnić, podając odniesienia do kosztów ponoszonych przez porównywalne obiekty, które zostały zdemontowane w przeszłości,

11. Przychody, Przychody są ogólnie rzecz biorąc powiązane z projektami energetycznymi dotyczącymi produkcji, transportu, przesyłania i dystrybucji a nie z projektami dotyczącymi energooszczędnego zużycia. W przypadku projektu termomodernizacji korzyści materialne w pierwszej kolejności zyskują odbiorcy, i jest to właściwa kolej rzeczy.

Natomiast główne typy przychodów dla przedsiębiorstwa energetyki cieplnej i z nimi powiązanych można podzielić na następujące kategorie:

transport lub sprzedaż innych usług – opłata taryfowa lub cena płacona przez użytkowników infrastruktury projektu za usługę przesyłu/dystrybucje energii cieplnej za pośrednictwem sieci rurociągów. Cena może być również płacona za inne rodzaje sieci i usług dodatkowych (pomiary, dostosowanie podaży, bilansowanie, płatności za moce wytwórcze itp. Nawet w tym przypadku opłata taryfowa lub cena, które zasadniczo zawierają elementy stałe i zmienne, zależą od kilku czynników: - zarezerwowanych mocy wytwórczych, - przesyłanej ilości energii, - dostępności i cen paliw kopalnianych,

- ceny technologii wykorzystywanej do produkcji energii,

- długości umowy itp.

12. Analiza ekonomiczna,

Projekty energetyczne powinny przynosić społeczne korzyści i przekładać się na realnie zmniejszone koszty przesyłu energii cieplnej, w zależności od określonej klasyfikacji zrealizowanego projektu w porównaniu ze scenariuszem kontrfaktycznym.

Różne rodzaje projektów dotyczących produkcji, przesyłu/dystrybucji przynoszą zazwyczaj następujące korzyści: - zwiększenie i dywersyfikacja dostaw energii w celu zaspokojenia rosnącego zapotrzebowania, - zwiększenie bezpieczeństwa i niezawodności dostaw energii, to jest zmniejszenie częstotliwości przerw w dostawach energii cieplnej w ciągu okresu grzewczego, - zmniejszenie kosztów w związku z zmniejszonym zapotrzebowaniem na import paliw, - integracja rynkowa, to jest zdolność systemu zasilania energią do redukcji ograniczeń, aby umożliwić obrót energią na rynkach energetycznych w sposób efektywny ekonomicznie i osiągnąć większą poprawę sytuacji społecznoekonomicznej, - poprawa efektywności energetycznej prowadząca do zmniejszenia kosztów produkcji, przesyłu/dystrybucji na jednostkę energii.

Zmniejszenie kosztów energii w związku z zastąpieniem określonego źródła energii.

Celem wielu projektów inwestycyjnych z zakresu energetyki cieplnej jest zmniejszenie kosztów dystrybucji/przesyłu energii cieplnej oraz co się z tym wiąże zmniejszenie zapotrzebowania na zużycie paliw w procesie produkcji energii cieplnej. Projekt taki może przekładać się również na: -umożliwić w znacznym stopniu zastąpienie energii produkowanej z paliw importowanych z innego państwa na paliwa krajowe tym samym zastąpienie importu produkcją własną. –być kompatybilne z projektem budowy nowej elektrowni lub interwencji mającej na celu zwiększenie mocy produkcyjnych elektrowni już istniejących, w efekcie takie działania mają również na celu zmniejszenie uzależnienia od importu energii dzięki zastąpieniu części (lub całości) importu energią produkowaną w kraju. -zastąpienie lub zmniejszenie źródła paliwa wykorzystywanego do produkcji energii cieplnej, projekt umożliwia produkcję energii z wykorzystaniem źródła energii/paliwa zastępującego inne źródło/paliwo, co zmienia kombinację materiałów stosowanych do produkcji energii np. budowa nowej elektrowni wykorzystującej odnawialne źródła energii.

Projekty te mogą oczywiście również generować koszty zewnętrzne, takie jak zmniejszenie kosztów emisji gazów cieplarnianych i zanieczyszczeń i zmiany niezawodności i bezpieczeństwa dostaw energii. Korzyści te należy jednak ujmować odrębnie. Skupiamy się tutaj na ograniczeniu kosztów, które prawdopodobnie ponoszą producent energii a w efekcie końcowym odbiorca.

Projekty tego rodzaju powinny jednak przynosić korzyści netto społeczeństwu, jeżeli koszty projektu są wyższe niż inne korzyści społeczne to oczywistym jest że tego typu inwestycje nie powinny być realizowane. W analizie ekonomicznej zmiany kosztów związanych z projektami podlegającymi wymianie systemów rurociągów przesyłu energii cieplnej należy oszacować obliczając koszt alternatywny różnych schematów dostępnych na rynkach odniesienia dla projektu i w scenariuszu kontrfaktycznym. Ogólnie rzecz biorąc, czy najbardziej kosztowne źródło energii cieplnej jest zastępowane tańszymi, czy mogą istnieć również inne tańsze sposoby przesyłu energii. Z tego powodu zaleca się, aby w projekcie wskazane i uzasadnione zostało to co jest najbardziej istotne dla projektu, czas oczekiwania zwrotu inwestycji zyski netto dla producenta i odbiorcy oraz pobudzenie gospodarki w regionie. Koszt alternatywny produktów energetycznych i źródeł/paliw należy oszacować na podstawie długookresowego kosztu krańcowego produkcji, który odzwierciedla całkowite koszty społeczne poniesione w celu wyprodukowania dodatkowej jednostki energii263 powiększone o koszty transport źródła energii z miejsca jego produkcji do miejsca jego wykorzystania, jeśli dotyczy.

Poprawa jakości systemu energetycznego może spowodować zwiększenie efektywności energetycznej dzięki ograniczeniu strat energii lub ogólnej poprawie technologii produkcji energii lub jej transportu/przesyłu/dystrybucji, co pozwala na obniżenie jednostkowego kosztu energii. Korzyści odnoszą producent i odbiorca. Zwiększenie efektywności energetycznej ocenia się obliczając o ile zmniejszyły się koszty energii ponoszone przez producenta/dystrybutora energii w związku z wyprodukowaniem/dystrybucją takiej samej ilości energii w przypadku braku realizacji projektu. W odróżnieniu od analizy finansowej zmiana kosztów jest wyrażona jako koszt alternatywny jest to tak zwana cena ukryta paliwa, zamiast jego rzeczywistej ceny rynkowej. Koszt alternatywny energii pobranej odnoszący się do określonego projektu odzwierciedla stratę dla odbiorców w wyniku pozbawienia ich możliwości najlepszego alternatywnego wykorzystania. Należy go obliczyć, jak zazwyczaj, jako długookresowy koszt krańcowy produkcji i transportu. Należy zauważyć, że koszt ekonomiczny paliwa/źródła energii związany ze zwiększoną efektywnością energetyczną nie ujmuje pełnej wartości kosztów zewnętrznych np. emisji gazów cieplarnianych i zanieczyszczeń, które należy również ocenić w korzyściach projektu

Zmniejszenie efektywności zużycia paliw. Projekty inwestycyjne polegające na modernizacji i usprawnienie systemów grzewczych. Typowy efekt realizacji takich projektów to zwiększenie efektywności energetycznej zużycia. Projekty mające na celu poprawę właściwości energetycznych systemów przesyłowych mają również spowodować wzrost efektywności energetycznej. W przypadku zwiększenia efektywności energetycznej infrastruktury służącej do produkcji lub transportu/przesyły/dystrybucji energii, korzyści pojawiają się po stronie zużycia energii, ale metoda szacowania. Korzyści te wycenia się obliczając, o ile zmniejszyły się koszty energii poniesione w celu uzyskania takiego samego efektu końcowego jak w przypadku scenariusza zakładającego brak realizacji projektu. Zmniejszenie kosztów nie powinno być wyrażone w cenach rynkowych, ale przez oszacowanie kosztu alternatywnego energii, którego pobrania uniknięto poprzez zmniejszenie zapotrzebowania na zużycie paliw dzięki zwiększonej efektywności systemów przesyłu energii cieplnej. Następnie należy zastosować odpowiednie współczynniki konwersji energii pobranej w ramach konkretnego projektu. Koszty zaoszczędzone w porównaniu do scenariusza kontrfaktycznego stanowią korzyści projektu.

Istotne jest aby w ramach analizy wrażliwości wyniki analizy kosztów i korzyści należy zbadać pod kątem zmian następujących zmiennych (kiedy są istotne dla projektu): -przyrostowe zapotrzebowanie na energię, -liczba lat potrzebnych do budowy infrastruktury, -koszty inwestycji w ujęciu maksymalnie zdezagregowanym, -koszty operacyjne w ujęciu maksymalnie zdezagregowanym, -koszty utrzymania, -cena rynkowa lub koszt alternatywny źródeł energii i produktów na potrzeby analizy finansowej lub ekonomicznej, -kombinacja źródeł energii, która uległa zmianie w wyniku realizacji projektu, energia zaoszczędzona dzięki projektowi, -szacowana gotowość do płacenia za zużycie energii, -szacowana gotowość do płacenia za zwiększoną niezawodność lub bezpieczeństwo dostaw energii, -wartość dodana brutto, jeżeli jest stosowana do oszacowania kosztu niedostarczonej energii, -zakładana wartość ekonomiczna lub wielkość emisji gazów cieplarnianych i zanieczyszczeń, -wartość życia stosowana do oceny ryzyka wypadków. Dzięki przeprowadzeniu analizy wrażliwości zidentyfikować można zmienne krytyczne. Na tej podstawie trzeba przeprowadzić ocenę ryzyka w pełnym zakresie lub przynajmniej w ujęciu jakościowym.